مجتمع مسکونی پولادشهر اصفهان

خلاصه پروژه

بنياد تعاون ناجا طي قرارداد شماره 1269/ص مورخ 19/2/86 با شرکت عمران شهر جديد پولادشهر جهت واگذاري چهارده قطعه زمين به مساحت 146´39 مترمربع در برزن C توافق نمود. هدف از اين توافق احداث حدود 500 واحد مسکوني با ميانگين مساحت 75 مترمربع مفيد جهت توليد مسکن ارزان قيمت و واگذاري به اقشار کم درآمد بوده است.

 جهت گيري بلوک ها

باتوجه به جهت معابر، جهت نور بهينه و جوانب اقليمي طراحي سايت، سه جهت کلي براي بلوک هاي ساختماني قابل طرح مي باشد. اولين سمت جهت گيري بلوک ها به صورت عمود بر معابر است که معابر فرعي دسترسي بلوک ها را در داخل قطعات توجيه پذير مي سازد. اين جهت گيري 43 درجه به سمت جنوب شرقی انحراف دارد(کشيدگی شمالغربی به جنوب شرقی) که باتوجه به سمت معابر طراحي گرديده و از لحاظ تأمين انرژي و نور و باد مناسب نمي تواند توجيه پذير باشد.

دومين جهت چيدمان بلوک ها مي تواند به صورت موازي معابر و اصطلاحا” در جهت قبله باشد. در اين جهت گيري که 47 درجه به سمت جنوب غربی انحراف دارد(کشيدگی شمال شرقی به جنوب غربی) معابر فرعي مي تواند در انتهاي هر بلوک به صورت دسترسي اضطراري عمل نمايد. اين جهت گيري هم از نظر مصرف انرژي به صرفه نمي باشد.

سومين جهت قرارگيري بلوک ها که جهت اقليمي نيز مي باشد، سمت گيري بلوک ها 15 درجه نسبت به محور جنوب منحرف مي گردد که جهت بهينه در برابر باد غالب و تأمين انرژي خورشيدي در فصل تابستان و سايه اندازي در فصل زمستان مي باشد. در اين جهت گيري که نسبت به معابر اصلي دسترسي هم مايل مي گردد، پرسپکتيو ديد نيز متنوع گرديده با سايه اندازي و تغيير ديد ناظر در داخل زمين ايجاد تنوع نموده و نوعي هويت بومي خاص موجود درمعابر آزاد شهرهاي مرکزي ايران را نيز احيا
مي نمايد.

 باتوجه به جميع جهات به نظر مي رسد که جهت اقليمي، بهترين گزينه جهت گيري ساختمان ها باشد که ضمن تأمين و صرفه جوئي مصرف انرژي با ايجاد تنوع ديد ناظر از نظر سيماي شهري نيز مناسب
مي باشد.

 توده حجمي

ايجاد بلوک هاي مجزا در درون زمين، اولين و بديهي ترين نوع ايجاد بلوک هاي مسکوني است که با ايجاد فضايي صنعتي و بلوک هاي هم شکل بدون انعطاف و زشت، باعث ايجاد خستگي افراد ساکن در آنها مي گردد. براي ايجاد تنوع ديد با الگوگيري از معماري بومي که با ايجاد فضاهاي به هم پيوسته در خارج که به فضاي بازسازي (نوعي حياط مرکزي) مي رسد مي توان با به هم پيوستن بلوک ها در داخل به فضاهاي دنج نيمه خصوصي براي کل ساکنين دست يافت که فضاهاي مشترک مانند فضاي بازي بچه ها، فضاهاي تفرج گاهي و حرکت پياده در اين بخش قابل طراحي مي باشد که به جاي يکسري معابر سواره که با حرکت پياده نيز تداخل دارد به فضاهايي باحرکت پياده مي رسيم که تنها معبر کندروي اضطراري در داخل آن مانع عبور و مرور هميشگي ماشين در داخل مجموعه مي گردد.  

در داخل مجموعه نيز يکسري ساباط (معبر سرپوشيده) که در طبقات زيرين جزء محوطه بوده و در طبقات فوقاني به زير بنا افزوده مي شود، سلسله مراتب دسترسي را با يک نوع دروازه ورودي به داخل بخش مياني تعريف شده تر مي کند.

در طبقات نيز با عقب رفتگي در نماي جانبي، ضمن ايجاد تنوع بصري، فضاي لازم براي تراس هاي سبز ايجاد مي گردد که حجم را شفاف تر ساخته و فضا را از صلب بودن محض باز مي دارد. 

 ورودي ها

باتوجه به اين که هر قطعه زمين نياز به ورود کنترل شده دارد که مانع ورود بيگانگان به داخل محوطه نيمه عمومي مجموعه مي گردد براي هر قطعه معمولي يک ورودي اصلي سواره و يک ورودي پياده در نظرگرفته شده که ورودي کنترل شده سواره را نيز شامل خواهد شد. ورودي سواره که براي همه ساکنين استفاده مي شود با يک رمپ به تراز 50/1- مي رود که پيلوت مجموعه بوده و تا پله و آسانسور هر واحد قابل دسترسي مي باشد. اين بخش چون کاملا” زيرزمين فرو نمي رود نور کافي براي روشنايي روز را خواهد داشت.

ورودي ديگر مجموعه که براي عبور عابرين پياده، رمپ معمولي اضطراري سواره طراحي شده به يک پلت فرم در تراز 20/1+ وارد مي شود که به فضاهاي مياني بين بلوک ها دسترسي پيدا مي کند. البته در قسمت ورودي سواره نيز عابر پياده با استفاده از پلکان امکان دسترسي به اين سطح را خواهد داشت. يک مسير اضطراري 5/3 متري تا ورودي کليه بلوک ها، امکان ورود اورژانس و آتش نشاني را در موارد اضطراري به محوطه مي دهد. در روي اين تراز نيز آب نماها، فضاي بازي بچه ها، فضاهاي تفرجگاهي و… طراحي مي گردد که در يک فضاي نيمه خصوصي آرام، حياط مرکزي معماري بخش مرکزي ايران را به ياد مي آورد. ضمن اين که دور تا دور بلوک ها و فاصله بين ساختمان و ديوار نيز فضاي سبز ايجاد
مي شود که نوعي فيلتر ميان ساختمان وفضاي خارج خواهد بود.